viernes, 23 de abril de 2010

BAJO PRESIÓN


-Sofocante presión del perfeccionismo


-La intensidad desgasta demasiado


-Bajo presión


-El exceso es el problema


-Autopresión


-El propio camino de la vida


-Libertad de elegir


-Proyecto personal


-Ambiente fertil y sano


-Tiempo para conocerse


-Lentitud


Carl Honoré

lunes, 1 de junio de 2009

O día da Muiñeira


( faltriqueira as encargadas de facer o pregón )

Apenas cumpriamos os catro anos, cando xurdía formalmente Orballo.
Eran a nai de Carolina e a miña avoa Manolita as encargadas de asumir a primeira directiva, e como non podía ser doutro xeito, nós mesmas participabamos como bailarinas.
Eramos do grupo dos pequenos e bailabamos a danza dos ananos, esa que todos xuntos compartiremos hoxe.
Ana estaba no grupo das medianas, e máis tarde chegou Tere.
De alí a uns anos, a nosa profe Fifa se arrancou coas clases de pandeireta, e alí atopabamos o que mais nos gustaba, cantar!
A formación, a disciplina e experiencias que acadamos nos anos que vivimos dentro da familia de Orballo son as que hoxe nos axudan a camiñar no mundo profesional. Ó que lle chamamos ter tablas.

Os duros ensaios, as noites de bus, o cansazo dos pasarrúas e as responsabilidades de grupo trócanse en creatividade, viaxes , lugares, encontros e amizades.
A recompensa, o esceario. A cultura, o mellor pasaporte para poder coñecer o mundo.
A Música, a danza, a escritura, o deporte, só tes que atopar a túa aposta, ter paciencia e constancia e o demáis chega só.
Pero hoxe a protagonista é a muiñeira, ese ritmo que, chegado dos muíños, nos fai mover os pés e chiscar os dedos. Todos a un tempo pero cada un ó seu xeito, dende -abro -ó aire -xuntos ata o punto de volta máis intrépido, o importante é ter os brazos ben altos e o soriso ben grande.
Por esta vez repetimos tres veces, pois o día da muiñeira e só unha vez ó ano.
Logo o tradicional bocata e refresco. E ó chegar á casa, desprenderse dos refaixos. O ultimo pracer da xornada.
Non cabe dúbida, o ano que vén, máis e mellor.
Árdelle o eixo carballeira ¡¡¡

31 de maio do 2009

martes, 12 de mayo de 2009

Saúde cultural



Cando temos unha experiencia plena, estamos no flow

Un sentimento de plenitude, de felicidade, que dase sobre todo cando facemos algo que concentra a nosa atención o máximo que saca de nos todo o noso talento.

O importante é que as tarefas onde xurde ese flow son aquelas nas que fas algo que ten senso, que implica os teus 5 sentidos, todo o teu cerebro.

Da igual o que sexa, dende escalar unha montaña ou xogar o axedrez ata coidar un amigo ou facer investigación científica.

Ahí está a felicidade.

Non no ocio, en non facer nada, senon en certas actividades de gran exisencia que obligannos a concentrarnos.

Por exemplo, vendo TV normalmente non se está en flow; leendo é bastante probable que si.

(Extraído do libro “Viaje a la felicidad” de Eduardo Punset)

CATARSIS: Purificación, liberación ou transformación interior suscitadas por unha experiencia vital profunda.

“…Vas a vivir a tua vida ata a morte
Esa é túa sorte
Pero non hai que durmirse, a realidade é encantadora
Escoita a tua voz
Súbete na alfombra
Súbete…”


(Extraído da canción… do grupo de BCN _ GO LEM SISTEM)

lunes, 11 de mayo de 2009

O galego patrimonio común


O movemento de recuperación e actualización da identidade galega ten unas raiceiras culturais moi fondas.

No S.XIX, coa instauración do estado moderno, homes da cultura mergulláronse en arquivos e nas aldeas do país, topando una cultura moi viva cuxa traxectoria ignoraban pero na que albiscaron un futuro.

Moitos consideramos a cultura o noso máximo sinal de identidade e, se cadra, o único chamado a permanecer por sempre nun mundo globalizado.

A lingua é, obviamente, a columna vertebral á que se cingue a hedra da cultura.

A lingua é o que é, un patrimonio común de todos: altos, baixos, gordos e fracos, louros e morenos, tolos e cordos, nacionalistas e non nacionalistas, de dereitas e de esquerdas.

E todos eles teñen a súa participación no mundo da escrita e a fala galega.

O galego é un código para que nos entendamos, soñemos e recreemos o mundo.

Naceu hai mil anos e viviu ato nós, Agora é a nosa responsabilidade proxectalo no futuro dos nosos fillos.

( Extraído do texto de Afonso Vázquez Monxardín do 4 xullo 2006)

Equinoccio _ duas veces o ano


21 marzo 21 setembro

A cita, o 20 de marzo do 09 as 12 h _ primavera

Ese día tódolos puntos da terra reciben o mesmo número de horas de luz do sol (día ) e de sombra (noite).

O equinocio marca a variación mais rápida de horas de sol o ano, uns tres minutos de aumento en latitudes como a correspondente a Galicia.

Os días comezan a medrar ata o comezo do verán. As noites encollen.

O sol sitúase na vertical do ecuador comezando a primavera no hemisferio norte e o outono no hemisferio sur.

As sementes saen do seu letargo, asomándose a luz e a calor. A terra preparase para frutificar no verán.

Bo momento para a natureza e sobre todo para deixar atrás tódalas aquelas cousas que nos axfisían do progreso.

_marzo_ moi afamado na cultura popular porque é unha época importante para calquer cultivo. Ademais do comezo da primavera e iso notase na literatura popular. Existen para este mes unha serie de ditos cunha clara mensaxe.
O que poda en marzo, vendima no regazo
Se en marzo no canta o cuco, nin en abril a bubela, e a rula non rulea, mala colleitase espera.
Marzo marzan pola mañá cariña de rosa,e pola tarde cara de can
Marzo enganador, un día malo e outro peor
Marzo chuvioso, verán caloroso

Coñecemento do planeta no que vivimos a esfera celeste. Delicadas relacións entre o universo, o clima, a paisaxe sobre o medio xeográfico no que desenvolvemos a nosa vida.

Dirixamos entón o noso telescopio cara o ceo e procuremos comprender a vida sobre a terra

Redes sociais_comunidades de membros


Un fenómeno que cada día acapara mais atención dentro dos diferentes grupos de idades.


-Perfil
-Lista de contactos
-Fluxo de actividades e iniciativas
-Tablón de comentarios onde plasmar opinións ou publicidade



Blog­_fotoblog_videoblog_myspace­_flickart­_facebook_youtube

-Temáticos. Articulístas
-Creadores de opinion. Pensamento crítico
-Persoais, para grupos mais reducidos

Redes socias a carta, os internautas escollen as diferentes posibilidades que a rede lles facilita para comunicarse con individuos da mesma especie.

Músicos_ artistas gráficos_escritores_deportistas_creadores de opinión ou afeccionados a calquera cousa que poidades imaxinar atopan na rede un lugar onde compartir e atopar un camiño polo que transitar, para acadar o crecemento persoal.
Se reducen as sensacións coas que recibimos as obras creativas pero a rede funciona como catálogo ou guía de contactos e tendencias actualizada polos propios protagonistas.
Non pode ser sustituto da escoita da música en directo ou na tranquilidade da casa cos teus vinilos, nin deixar o marxe a visita a una exposición. Pero nos achega información a carta, abre amplamente as posibilidades de coñecemento e estimulación.

Abetedeorellas.com xestionada polo melómano Pepe Cunha ofrece información de primeira man do que se move polo país, apoia as diversas manifestacións culturais das que ten nova e procura ser un lugar de encontro para os que gustades de aproveitar o voso tempo de lecer.
“proxecto se afán de lucro abrertedeorellas rísese por criterios de independencia, respeta as opinións dos seus colaboradores e expón a información obtida directamente dos protagonistas, sen aceptar presións.”

breve currículo




MARÍA LÓPEZ GONZÁLEZ
mariafaltri@gmail.com
telf: 658.63.31.43
Pontedeume, 03-set-1977
DNI. 32.834.925-X

Definirse como persoa e como profesional ¡¡¡

Crecín nun berce ligado a cultura, herdeira dunha inquietude e empuxe para todo o relativo ao cultural que levoume dende pequena a introducirme nunha ampla variedade de actividades nas que buscaba sobre todo a relación coas persoas e a aprendizaxe de diferentes formas da arte.

Na actualidade son unha compoñente do grupo vocal Faltriqueira, onde comparto coas miñas compañeiras non so o gusto pola música tradicional e a curiosidade polos ritmos e melodías propias e doutras latitudes senón tamén polas novas tendencias. Acadando resultados mais que satisfactorios que nos permiten realizar a actividade dun xeito profesional dende hai xa 13 anos.

Rexento a Cantina do Atallo un espacio onde aqueles que se achegan comparten bos momentos cómplices dunha aposta pola sensibilidade. Onde non só se pode degustar a gastronomía autóctona senón tamén compartir ritmos e melodías.

E deste xeito pretendo plasmar o que é a miña personalidade e o meu facer.
Alguén que busca o seu camiño e o seu propio arte. Anfitriona nata, observadora do entorno.
maio 09